Toneel van de Tussentijd

OPA maakt een voorstelling over de kakofonie van visies rond het proces van stedelijke transformatie, ook wel stedelijke vernieuwing genoemd. Het decor voor dit theaterstuk vormt de Haagse ‘prachtwijk’ Transvaal.

Opvallend is de discrepantie tussen wat men dagelijks (in de tussentijd) in deze wijk ‘op straat’ aantreft en de plannen die door talloze partijen voor toekomstige situaties voor de wijk worden gemaakt. Daarbij worden vaak totaal van elkaar verschillende visies als een harmonisch geheel gepresenteerd. In het ‘Toneel van de Tussentijd’ worden onverenigbare zaken onverenigd verenigd, en onrealistisch voorstellingen als realistisch voorgesteld.

 

Pers, locale- en vooral nationale overheden, corporaties en ontwikkelaars, adviesbureaus, politici, architecten, welzijnswerkers, kunstenaars, ... iedereen lijkt zijn eigen beelden te maken van en voor deze wijk. De wijk verwordt daarmee tot het decor van vele visies en ambities. OPA wil de rollen omdraaien door toneel te maken van het 'theater rond de prachtwijken'.

 

Op 17 januari 2008 heeft OPA in de lobby van Hotel Transvaal een eerste (proef)presentatie van dit idee gegeven, de vingeroefeningen voor een komend theaterstuk. Enkele grote plannen voor de wijk Transvaal zijn daarvoor in scenario’s uitgewerkt in zes korte verhalen, waarin de wijk in de nabije toekomst wordt beschreven in het verlengde van die herkenbare plannen. Het basisscenario vormt een simpel verhaal waarin allerdaagse handelingen plaatsvinden. De verhalen zijn in feite tot levengewekte artist impressions. Een inspiratiebron voor de uitwerking van een basisscenario is het boek Stijloefeningen van Raymond Queneau (De Bezige Bij, Amsterdam 1980. Vertaald door Rudy Kousbroek). Echter, de stijloefeningen voor het ‘Toneel van de Tussentijd’ bestaan niet enkel uit een telkens veranderen van schrijfstijl, maar tevens uit het telkens aanpassen van de visie - waardoor het toneel voortdurend verandert.